Söz Kalemi Şiiri - Murat Gencosman

Bazen söz kalemi biter sukut hakim olur insana
ama duyguların karamsarlığına boğma kendini asla,
verelim cihanı ateşe yansın bütün dertler,
ne kalır elde gözyaşından başka onu da ya aşk döker ya da keder,
ey sevgili saklanma perderin ardında gel bak burada bir gül bahçesi,
nerede kaldı o bozguncuların o hilecilerin o sihirbazların vahşi pençesi!

gel gel gel ey sevgili bak sana güllerle gülüstanlarla dolu bir yolun kapısı
ama zannetme ki bu yolun mihneti yok ama sevgili yanımdaysa ey can artık bana dert yok! ! !
sil gönlündeki pürüzleri gamları bırak bak gül bile dikeniyle güzel,
gülün dikenini o güzelliği örter ya,
hani tavus kuşu o sesini güzelliğinde saklar ya,
hani o bebeğin necisi anneye misk kokar ya,
işte can sev sev ki bütün alem ışısın aydınlığınla
ve ışık saç aleme herkez faydalansın ışığınla...
Sevgili gelirse artık silinir gider herşey bir olur,
bak o zaman miskin murat hayran olur...