Zor zamanda yaşamak bize kaldı.
Bize kaldı, yutkunmak bize kaldı.
Çile bizim, gâm bizim, kahır bizim,
Acıyı acıya katmak bize kaldı…
Gördün mü hiç su kahır, ekmek kahır,
Katık kahır, âş kahır, ölmek kahır,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
