Söz..kahine ilanını verecek

Ne yapsam değiştiremem
ne kadar az vaktinin kaldığını
biliyorum
sayacın geriye doğru saydığını...

yapayalnızken
bir köşede çuval gibi yığılacağın gün
yaklaşıyor!
içim çırpınıyor

en geç benim haberim olacak
eski kadınlarından bir tek ben!
aranmaması için lanetlenen
eski canının en pis köşesi ' Ayşe' n

'Biliyordum' diyeceğim
gözlerimden yeni bir nehir doğarken
keşke son bir kez
gözlerimizi değdirebilseydik
sen gitmeden...

ister içinde kin olsun, ister özlem
ister dilinde zehirler, sözünde sitem
son bir kez yanağına dokunabilseydim
hiçbir şey söylemeden...

ne düşüneceksin son anında?
hani, kalbin o son ' tık' ı var ya
kim geçecek hızla
...hangi karesi hayatının?

ve ben o sıralarda
hangi apartmanın
hangi mutfağında
fasülye ayıklıyor olacağım...

keser mi elimi bıçak birden,
bilmeden
derin bir nefes alıp
elimi kalbimin üzerine koyar mıyım
sızıyla..

içine konulacağın tahta kutunun
ağaç olduğu zamanlarda
gölgesini armağan ettiğini
unutmuş olacaksın!

...seni ne çok sevdiğimi
..ne çıkarsız sevdiğimi
ne çok özleyerek sevdiğimi
ve hiç dönmeyeceğimi de...

öyle de korkarsın ki ölümden...!
ömrümden ekleyebilseydim
keşke seninkine
ben korkman hiç, bilirsin..
...ölmeyi bildiğimden

keşke huzursuzluklarına pamuk
hırçınlıklarına tozşeker
kanatan sözlerine merhem olacak
tek bir yıl daha verebilseydim benimkinden!

öylesine,
' söz ver ' demiştin
bir delirme anında:
' tam sayfa ilan isterim gazetede '...
annen, kardeşlerin, kızın
hatta ömrüne zehir kusan eski karın
tüm sayfaları kapatacaklar

ben ölüm ilanını tam altı ay önce
göğsümün üzerine astım!
kopartamayacaklar...

ama söz!
Ben de ilan vereceğim
Gazetenin en eski köşesine
' O zaten ölüydü'..
' ölüydü yıllardır' diye...

Ayşenur Yazıcı
(Hereke)
27.07.03