Söz İzi Şiiri - Hanifi Kara

SÖZ İZİ

Nasıl oldu da oldu, çaktırmadan gizlice
Bakan nasıl baktı ki, “yüzünde göz izi var.”
Canını sıkkın gördüm, gülüm benden habersiz
Bir şey diyen mi oldu, yüzünde söz izi var?

Mihrâbın yıkılsa da, duruyor güzelliğin
Edâ, cilve, naz, sitem… farklıdır özelliğin
Gerek hayâ yönünden, gerekse tâzeliğin
Gelin olsan da hâlâ, yüzünde kız izi var.

Ne olursun sen bana, kalbinden bir kapı aç
Ben de seni her zaman, başıma edeyim taç
Sorsam ayıp olur mu, daha önceleri hiç?
Aşk oduyla yandın mı, yüzünde köz izi var?

Aşk acısı öyle ki, o apayrı bir sayrı
Kıskanırım ben seni, ayrı kalsak da ayrı
Asla kabul eylemem, annen, babandan gayrı
Kimler sitem etti ki, yüzünde naz izi var.

Sağlam sanılan dikiş, bir anda sökülüyor
Bükülmeyen bilekler, gün gelip bükülüyor
O güç, kuvvet nerede, organlar dökülüyor?
İkinci bahar yakın, yüzünde güz izi var…

Hanifi KARA