Söz gümüşse sükut altın dediler.
Konuşmayı ayıp saydık yediler.
Biz sustukça hak diyerek yediler.
Söz gümüşse niye ellerim bomboş.
Politika kurulmuş nutuk üstüne.
Siyasiler atar söz söz üstüne.
Katarlar serveti servet üstüne.
Söz altınmış ama bizlere bomboş.
Vatandaşım dertli yatar soğuk çulun üstüne.
Bekliyor sessizce kader üstüne.
En sonunda patlar bomba düşer üstüne.
Söz gümüşse neden ceplerim bomboş.
Konuşunca hemen sen sus dediler.
Haddini bil vatandaş pus dediler.
Korkuttular hapsettiler dövdüler.
Sükut kaldım ama gözlerim bomboş.
Türküm dedim konuştum suç saydılar.
İnsan olmak istedim konuştum güç saydılar.
Saygı sevgi dedim deli saydılar.
Söz gümüşse sustum yine yaşamım bomboş.
İskenderun; 18 Aralık 2009
Tayfur IşıkoğluKayıt Tarihi : 18.12.2009 09:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Söz gümüşse sükut altın diye bugüne kadar uyutmuşlar biz fakir fukara vatandaşları. Ama elde ne gümüş var ne de altın.
![Tayfur Işıkoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/18/soz-gumusse-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)