Söz, Göz ve Kilit Şiiri - Mehdi Korkmaz

Sözün kilitlendiği noktadayım
Artık bakışlar tek çaredir
Talanları anlatmaya.
Okyanusun dibindeki anahtarı,
Kaf dağının kraterine mi,
Lut Gölü’nün en balıklı yerine mi,
Yoksa yüreğinin fezasına mı düşürdüm;
Bilmiyorum….
Gözlerine her bakışımda
Tanrılarla konuştum
Birkaç asır
Sonra bütün acılarını yaşadım halkımın
Sil yeni baştan
O toprak rengi gözlerinde..
Zıtların birlikteliği oldu
Gülüşünün tadı..
Fırtınalar saklıydı bir kıyısında
Korsan gemileri parçalayan fırtınalar
Kim bilir belki
Toprağında yaşanan işgal depremleri
Talanla yontulan dil erozyonu
Belki de
Yok olmanın eşiğinde
Varım bayrağını açmanın
İntiharvari acısıdır
Gülüşünün perde arkasına
Kasırgaları suflör yapan.
Aynı gülüşün karşı kıyısı
Süt liman bir manzara
Issız, sakin, yorgun bir adaya rotalı…
Dünyanın ilk hali
Buğulu, yaşam kokan bir ormanın tan vakti…
Gülüşün sekerat anıdır
Önce ölüm dehşeti
Sonra İrem Bahçesi…
Dikkat kayıp ilanıdır!
Birkaç acı kaybedilmiştir
Gülüşünün son deminde
Bulanların ızdıraplık namına…..