Umut ağacıma düşerken hazan;
Yaprağıma tek söz geçiremedim.
İçim dışım edilirken talan,
Kendi kendime söz geçiremedim.
*
Sevdanın sırrına dayanılmazmış,
Düştü mü viran etmeden çıkmazmış.
Her düşen gonca böyle kor olmazmış,
Kora tek sözümü geçiremedim.
*
Yapmam dediğim ne varsa hep yaptım.
İmtihanın en ağırını tattım.
Gelir misin diye çok takla attım.
Taklalarıma söz geçiremedim.
*
Kimseye demedim sen gibi; merhaba.
Yaşananlar mı hepsine elveda.
Ne dedik ne yaptıksa hep berheva..
Berhevalara söz geçiremedim...
Ağustos-2020
Mert Ulutaş
Kayıt Tarihi : 7.8.2020 01:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikâye O.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!