Kendi noksanını bilip ârif ol,
Kimsenin ayıbını gözetme gönül.
Yetmişüç millete bir nazarla bak,
Hak sevmiş yaratmış söz etme gönül.
Gönül gönül deli divane gönül
Sakın kalleş olup lakırdı düzme.
Kimsenin âlemde gönlünü üzme.
Düzelmiş bir işi varıp da bozma,
Isınmış dilleri buz etme gönül.
Gönül gönül deli divane gönül
İlhami hâlini düşün bir söyle,
Dünyaya gelmekten maksat ne böyle?
Hakkını alırsan çok şükür eyle.
İhmâle düşüp de az etme gönül.
Gönül gönül deli divane gönül
Arif SağKayıt Tarihi : 25.6.2015 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!