Söz Eder Bana Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Söz Eder Bana

Yar diye bir afet düştü ilime,
Günde bin imalı söz eder bana.
Misliyle bir kelam alsam dilime,
Taşları öğütüp toz eder bana

Bir saat unutup anmasam onu,
İçime çekerek banmasam onu,
Ah ile, vah ile yanmasam onu,
Tavuğu büyütür kaz eder bana.

Takatim yetmiyor onca oyuna,
İster ki her zerre gitsin suyuna,
İnanın pes dedim garip huyuna,
Saçının telinden saz eder bana.

İnadı tutunca akıl basmıyor,
Ağzını kapatsan dili susmuyor,
İntikam mesleği, kine küsmüyor,
Kızınca dünyayı buz eder bana.

Üstüme geldikçe alttan alırım,
Sınırı hiç aşmam, orda kalırım,
Ne etsem sonunda eza bulurum,
Bir kelam etmeden yüz eder bana.

İnsafın bağından merhamet derse,
Huy diye yoluma gülücük serse,
Sevdikçe sevgime karşılık verse,
O zaman her yolu düz eder bana.

Mustafa Hoşoğlu
11.07.2016