Yokluğunda keskin bir rüzgâr
eser dışarıda.
Şehre zemheriden alınma
bir kış gelip hükmeder sanki
Üşür içim bile yalnızlıkta
Yalnızlık dahi benimle üşür sensizlikte.
Uzadıkça uzar gecelerim
Ve gece özlemini upuzun bir hırka yapıp
giydirir içime...
Sanki bir ölümün melodisi çalınır o an içimde
Rüzgârın ıslığı gibi inceden
ve derinden eser özlemin.
Esip de keskin ustura ağzı olup
değer her bir yerime.
Değdikçe kanatır içimi
Kanadıkça uzatır gecemi
Uzatır bu söz dinlemez,
Bu vakit bilmez özlemi...
Kayıt Tarihi : 23.9.2022 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!