bilirim yüzüm yüzünde güler ancak
ellerim ellerinde doyar açlığına
güz düştü aramıza bir arama vakti
sevincim sana kalsın, özlemin bana
reva değil tek yaşamak bunca aşkı
biliyorum buluşmasak büyürüm yine
eksilmeden taşıyabilirim uzakları
bağırmak reva değil söz dardayken
düşün!
tomurcuksun, dalda ince bir bahar
konuşursan söz olur aşka intihar
kanatarak dudaklarımızı bir zaman
susacağız sevmek öyledir diye yar
bağırmak reva değil söz dardayken
susacağız! dilde ince bir can var
Kayıt Tarihi : 1.7.2001 20:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fadıl Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/07/01/soz-dardayken.jpg)
Bu arada ben mazlum dayı :) okuyorsan görüşelim:)
TÜM YORUMLAR (2)