Söz Bitti Şiiri - Yalçın Güler

Söz bitti!
Artık bu deruni yerde
Konuşmaklar nicedir yakışmaz kimselere.
Kaldı her yamaçta birkaç sağır kelime,
Tamamlanmamış cümleler kalır,
Ağır …
Vurur kendini göğsüne ay
Karanlık sokakların.
Söz bitmiştir üstadım,
Her asırda ve durmadan,
Enkazını bırakan duygudur…
Karartma gecelerin küstah beninde.
Sıkışır hayat
Öz benliğinin önünde.
Hiçbir yere yakışmıyor üzülmek bir gidene.
Ve hiçbir yerde gülmüyor içimdeki çocuklar.
Göstermez kendini eski sabah.
Ellerinde değil sevgilinin
Gidenin ardından oya oya yakılan nakışlar.
Ve sallamaklar kahır yumaklarını,
Ve ağlamaklar kalbi gözyaşlarını yakarak
Sessiz bir gemiye.
Tozlu puslu demir yığınlarının berisinde.
Elleri sırtında duran kadınlar yok!
Neden.
Tezgahlarında paylaşılan simitler
Ve çörekler yok
O yaşlı amcanın.
Sevgililerin mutluluk paylaştığı.
Şimdi bir bardak meyan şerbeti,
Biraz da lavanta
Alıp gitmek gerek..
Bulmak gerek bulunmuşlar için.

O çınarı kesmekti hatası insanın…
Eşya önünde savunmasız kalmışlığa sebep.