Söz Bitti... Şiiri - Ahmet Sivren

söz bitti…
yazı utandı okunmaya…
Kudüs esirse bugün,
ağlıyorsa Mescidu’l-Aksa,
utansın kalemler, sussun dudaklar,
yüz yıllık öfkeyi “one minute”a kurban ediyorsun,
bir bak tarihin aynasına…
yiğitlik şanını, nakış nakış dokurdun oysa…
hani hatırla;
heybetinle at koşturduğun beldeleri…
neylesin bu gün gözyaşları,
yabancılaştırılan tarihi anımsatmak için.
bilinen öyküler, efsaneleşmiş mitolojiler değildin;
hakikattin sen….
evet, sen ve heybetin…
geçerken, tarihin şanlı sayfalarından,
imrenerek bakardı yeryüzü milletleri
sana; devletine…
şimdi garipsenmiş bir yetimlikle,
açık denizlerde kadim bir kine
kurban ediliyor ümmetin evlatları...
peygamber katillerinin kanlı elleri üşüşüyor,
Filistin’in güzide çocuklarının boynuna…

söz bitti yine… yazı utandı okunmaya…
kalemler yazmıyor bugün,
tarihin altın sayfalarını…
bir masumun canı asılmış bugün semaya…
bir yenisi…
bir yenisi daha…
bir masumun kanı bulaşmış bugün,
dünya insanlarına…
senin Efendin (s.a.v.) haykırıyordu oysa:
“bir masumun katledilmesindense,
Kabe’nin yıkılması yeğdir.” diye…
katliam sebili olmuş bugün Filistin
ve sen ağlıyorsun;
ben ağlıyorum;
biz ağlıyoruz…
hepimiz el ele vermişiz; ağlıyoruz.
toplanın hadi! toplanalım, dünyanın dört bir yanından…
Toplanalım her dinden, her inançtan!
rotamız Filistin olsun,
yükümüz insanî yardım…
sonra?
sonrası malum:
dünyanın gözü önünde katliam! ...

söz bitti aslında…
ama konuşuyor birileri hâlâ utanmadan…
uluslararası yaptırımdan bahsediyorlar,
ve kınanası insanlık suçundan…

söz bitti…
yazı utandı okunmaya…
Kudüs esir hâlâ…
hâlâ ağlıyor Mescidu’l-Aksa…
kadınlar ağlıyor, çocuklar ağlıyor,
ve ağlıyor babalar…
ağaçlar, duvarlar ve taşlar ağlıyor…
“bugün”ün ağlıyor belki ama “yarın”ın gülüyor:
tarihin şanlı sayfalarından çıkıp da gelen heybetli devletinle;
ordular yürüten Selahaddin’lerinle,
sana vaad edileni sunmak için bekliyor.
o gün yakındır,
ve şu sözün sahibinin dediği gibi:
“kılıçlar savaş ateşini canlandırdığında,
artık insanın en kötü silahı gözyaşıdır…”