Dikenli tellerle çevrili bir yolda
yüreğimi kanatıyorum,
bilinmeze eş mantık güderek.
Issızlığı sürüyorum gözlerime mil
Beklenmedik bir anda kopan fırtınada
Tozu duman bir sevdayı yüklüyorum omuzlarıma.
Anlayışa kurban ettiğim kaçaklığa ise
Geceyi ve gündüzü...
Son yolculuğa adadığım beni
Sukutla cezalandırılan
mahkum masumiyetine bağışlıyorum
Üşüyorum...
Baharın güneş yüzüne bakamıyor gözlerim
Bir vaveyla tutturmuşum
Ben,sen,o,biz
Ne fark eder ki aynı düşlere sahip değilsek bir ömür...
Ahh..!
baharımı hazana vurduran deli taylar
durun karartmayın düşlerimi
perdeler kapanmak üzere,
sussun opera.....hissizliğinde tango
işte
gece ve ihanet............
tükendi ışığın yüreğimde........
Kayıt Tarihi : 20.4.2010 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birgün parçalanır, karışır toprağa.. Elbet biter.. Söz de biter...
Değerli Şaireyi ve şiiri kutlarım...
Ahmet AYAZ
ancak laf kalabalığından ibarettir.
Kendini hisset, yapabileceğini düşün
ve zihnindeki resmi hayatına uygula.
TÜM YORUMLAR (38)