Söz anne Şiiri - Nazan İzmirli

seninle olmak
başaklarla yarışan
bir papatya tarlasında.
sen hep başak oldun
ben, sana sunulan papatya,

bu defa;
mayıs laleleri olsun içinde
kucak kucak sana sunabileceğim.
essin
essin meltemler kokun diyeceğim.

sarmaş dolaş olalım,
hasretin üzerinde
gölgelensin yürekler.

annem,
söz
bugün
seni çok özledim
demiyeceğim.

benim özlemlerim
sende bozkır yalnızlığı gibidir.
oysa sen
doğasın
canıma can katarsın,
sen öğrettin dört mevsimi sevmeyi
ayrı ayrı hazla seyretmeyi.

gittin
gittin ama
asla terketmedin ki
beni.
bugün
yalnız olalım istedim
senin yaptığın gibi
düştüm yollara, kırlara, bayırlara
çeşit çeşit kadın
ama hepsi özüyle ana
selamlaştım dertleştim
senden söz ettim onlara
toprak ana dediler
yaşlara karışan selamlar gönderdiler.

bir meltem bir meltem
başaklar,
papatyalar,
laleler
salına salına
bügüne
seninle girdiler.

yumdum gözlerimi
uçsuz bucaksız ovalara
başaklar altın oldu,
laleler yakut aralarında.
anam, analar, ana olacaklar,
kendimi gördüm
saçlarım başaklara karışmış
bedenim
bedenim nerede...!

keşki
olabilsek
bizlerde toprak ana.

14.05.06-ant-gebiz ovasın'dan anneme annelere-