Söz Şiiri - Eren Tanık

Çehrendeki ben
Bendeki sen kadar âlâ
İçerimde bir sızı ömürlük hüzün
Harab olur önünde gülen yüzünün
Kaşlarında efendi asillik
Nazende duruş saçlarında
Omzuna dökülen saçların
Ateşten şelale dengi!
Omzuna değdimi ağrıyan başım
Durulur anda hırçın gözyaşım
Yeri yok yatacak hüznün
Ben omzunda yatınca
Yük sökülür omzumdan
Sen omzumda kaldıkça
Keskin bakışın,
Seni kaybetmek kadar keskin.
Ve bundan korkmak kadar derin.
Mesela kirpiklerin.
Bir çift başak dizisi
Ve gözlerin
Başaklarca sarılmış derin kuyu.
O kuyuda ben buldum esriten suyu!
Ve kirpiklerin arasında gözlerin
Kalbe muntazam bir çift
Ve gözlerde bir çift
Sen ve ben bir tek
Sen ve benim gözlerimiz bir çift
Ey kalbin Tanrıçası!
Göz pınarın kaynağı!
Sen yarat gönülde aşktan âlâyı!
Yarat çünkü buna sen kâfisin.
Bakışın yeter korkudan keskin..

Vârı yokta aramak kifâyetsiz.
Yaratmak, yoktan vâr etmek
Senin varlığın, yokluğu yok etmek.
Gülüşün yeter,
Vârı yokta aramak kifayetsiz.
Yaratmak yoktan var etmek
Seninle olmak,yeniden var olmak.
Var olmak.
Gül olmak.
Hâr olmak
Ölen olmak.
Yâr olmak.
Gülen olmak.
Senin olmak, hem hâr, hem yâr olmak
Benim olman, hem ölen, hem gülen olmak..
Seninle sırılsıklam yanmak
Seninle hıçkıra hıçkıra gülmek
Katıla katıla ağlamak
Ve kana kana susamak sana
Ah! Fikrimin şahı
Göğsümün dağı
Hemde zirvesi cayır cayır donan.
Ulusun.
Derini görmeye kâbil olursun..
Kendini en güzel
Gözbebeklerimde bulursun!
Seninle olmak ne müthiş lütuf
Seni özetleyen süslü kelâm
Nerede? Söyle hangi suhuf?
O ki ayetlerden ağır,
Kalbin kadar pamukça bir söz
O söz ki,
Bir göz ve bir söz kadar yüklü
O söz ki,
Fikrimin şahına
Tâc olacak o söz.
Söz!