Söz Şiiri - Ahmet Bahçevan

Bir şeyler örselenir söz tükendikçe
kaç ilkyaz kuşatılıp kaç eylül düşer
uzun sürmüş gecede ölümü bağışlayan
doğurganlığın o kutsal dürtüsü
iğdiş olmuş düşünceye medya örtüsü
dans eder cümbüşlerde çingene zaman

ansızın bütün karanfiller kanar
acıyla büyüyen sonsuz gülümseme
dağılır feodal kırbaçların mahmuzuyla
düş bulutları sökün ederse kente
küskündür ırmaklar kurumuş çaykara

sözdür bozgunlarda uç veren utku
her şeyi açıklayamaz yüreğin unutma
yaşlı bir Arnavut sevecenliği
uzak denizlerine sızdığında
yüzün yeniden hüzünlerin adresi.

Mayıs / 1993
Denizli