Hani derler ya "çivi çiviyi söker." Sen beni aklına çivilemişsin. Gerçi hayatına birini aldığında onu da söküp attın. Ama ben seni kalbime çiviledim, hayatıma çiviledim. Sen benim ailem olmuşsun, ben seni nasıl söküp atayım. Senin bir çırpıda söküp attığın gibi. Adını duysam, seni görsem o çiviler içimde paslanıyor, içimde sızı oluşturuyor. Şimdi görsek birbirimizi baksak gözümüzün içine kaçacak delik ararız. Ama kalp işte gördüğünde unutmuyor. Yaktığında geçirmediği gibi.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta