Genellikle kadınlar, aşkın serseri ve iflah olmaz yanına fazla tahammül edemezler..Onu ıslah etmek, gem vurmak,kısırlaştırmak ve nihayetinde kendi hücre evlerine hapsetmek isterler...Böylece aşkın sevgiye dönüştüğüne inanırlar..Ama aşkın kurgulanmayacağını unuturlar..Aşkı doğal haline bırakırsan gittiği yere kadar yaşarsın..Aşk bedende ki ruh gibidir.Nasıl ki ölümde bedeni terk eder ruh. Aşk da terk eder..Geriye kalan şeyin sevgi dolu bir adam olduğunu sanmak ve buna inanmak son derece tehlikelidir..Çünkü erkek her fırsatta aşkın peşinden koşar..Tıpkı yabani bir kısrağın, geldiği bozkırlara koşması gibi...
Oktay PurhanKayıt Tarihi : 7.6.2010 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!