Söz Şiiri - Cüneyt Eren

Bir dağ köyünde tanımıştı onu
Kalbi kalbine değdi,
Sessizce..
Kalbi kalbine girdi,
Delice..
Sevgileri efsane oldu
Destan oldu dillere

Soylu diyorlardı
Soylunun oğlu
Ağa diyorlardı
Ağa oğlu
Zengindi
Soyluydu
Ve de ağa oğlu
Ve de,
Sevmişti..

Bir haber dolaştı ansızın
Soylu bir haber!
Soylulardan!
Hain bir haber;
Hainlerden
Çingen diyorlardı kız için
Çingen kızı;
Köye gelen kafileden..

Yâr olmadı çingen kızı,
Yâr olmadı,
Gelenekten,
Kahrolası görenekten
Ve sonunda esir düştü
Kutsal sevgi, yâd ellere
Sevgi bilmez gölgelere
Kelepçeler vuruldu;
Kutsal aşkın ellerine..

Bir söz kaldı aralarında;
Soylu ile çingen kızın!
Kimse bilmedi
Kimse görmedi
Kimse duymadı
Vefâ sözü,
Sevdâ sözü…
Soylu sözü
Çingen sözü

Ve ardından,
Kafile köyü terk etti..

Yıllar kovaladı yılları
Mevsimler yaşadı dağ köyü
Yaşananlar unutuldu
Yaşamayan sadece, soylu vardı
Soylu oğlu,
Yaşlandı..
Soylu oğlu,
Unutmadı
Soylu oğlu yaşamadı

Haber ulaştı yıllar sonra,
Dağ köyüne bir kor düştü
Yaşmak ulaştı dağ köyüne
Çingen kızdan vefâ sözü
Bir tutam saç içinde
Sual eder;
Sevdiğini
O halâ verdiği sözde
Soylu oğlu sözünde mi?

Bir söz vardı aralarında
Soylu ile çingen kızın!
Kimsenin bilmediği
Kimsenin görmediği
Kimsenin duymadığı
Vefâ sözü,
Sevdâ sözü…
Çingen sözü
Soylu sözü..