Hatırlamıyorum, ne vakit sözünü tuttun...
Neydi her seferinde inandıran şey beni?
'Seni seviyorum'larını bende unuttun.
Şimdi ona ne verebilirsin ki?
(16.11.2001)
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Tek dörtlükle çok şey anlatmışsınız, kutlarım. Tam puan.
İnanmak ihtiyaçtan kaynaklanır bazen. Vefasızlar da bir gün inanmak ihtiyacını duyarlar ve bu şiirin ifadesini o zaman anlarlar diyorum. Tebriklerimle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta