Hatırlamıyorum, ne vakit sözünü tuttun...
Neydi her seferinde inandıran şey beni?
'Seni seviyorum'larını bende unuttun.
Şimdi ona ne verebilirsin ki?
(16.11.2001)
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Tek dörtlükle çok şey anlatmışsınız, kutlarım. Tam puan.
İnanmak ihtiyaçtan kaynaklanır bazen. Vefasızlar da bir gün inanmak ihtiyacını duyarlar ve bu şiirin ifadesini o zaman anlarlar diyorum. Tebriklerimle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta