E:Kuyuda hapsolmuş birine göre fazla sessiz, ve herkese kızgındın.
A:Kimse senin konuşmana rağmen seni duymayıp, suçladılar.
Ama herkes duymak istediğini duyarken bu çok saçma bir yargılamaydı.
-Aslında sessizlik erdemdir. Ama ben konuşmamazlık yapmıyordum ki konuştuğum halde duyulmuyordum. Ağızımla konuşmak bir yana dursun, gözlerim alarma girmişti. Kimse fark etmiyor ya da anlamak istediklerini anlıyolardı. Madem anlamayacaklardı o zaman neden yargılardılar...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta