Söz Şiiri - İlhami Şenol

ben hala o çocuğunum baba,
hala onaltıyaşındayım,
büyümedim hiç,
öğrendiklerimden,
dayak yiyorum habire yaşamdan.
hiç uslanmadım bellediklerimi yapmaktan,
ellerini,gözlerini kırışıklıklarını özledim baba.
türkülerle ağlardın,
erkekler ağlamaz derdin,
bebe yüreğimde anlardım.
şimdi seninle oturup iki laf etmeyi,
memleketi kurtarmayı,
bir bayram sabahı namaza gitmeyi,
özledim baba.
ben yine her bayramda,
yoksanda,
öpüyorum ellerini,
ben hala senin çocuğunum baba,
yaşamdan her dayak yiyişimde koşuyorum sana.