Gün geçtikçe unutuyorum, alışıyorum. Ama alışmak unutmak istemiyorum. Kalbim unutma diyor. Beynim zarar veriyor unut diyor. Kalbimin sesini mi dinlesem beynimin mi ?emin değilim ama unutmazsam çok şey kaybederim. Unutursam , unuttuğumun
Acısına katlanamam..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta