Söz - 1 Şiiri - Ekrem Savaş

Hani Şevket
Hani seninle buluşacaktık ya bir gün
Şehirler vardı gideceğimiz
Endişe vardı, korku vardı
Olmayan tek şey yaşamdı
Bir tek yaşam yoktu
Ölüm vardı iki gönüllüsü olan
Bilmem hala hatırlarmısın Şevket
O gün el sıkışarak ayrılırken
Hani Konya Otobüs Terminalinde
Hani Ankara otobüsü hareket etmeden
Biraz önce el sıkışırken
Yemin etmiştik Şevket
Üzmeyecek,üzülmeyecektik
Kırılmakta yoktu yorulmakta
Hep özlemini duyacaktık o günün
Unuttunmu erkek sözü demiştik
Hani Şevket
Bir gece yarısı olacaktı Ankara’da
Ya da Antalya’da
Öyle konuşmuştuk
Etrafta kimsecikler olmayacaktı
Sokakları aydınlatan lambalar
Gökyüzünde kutlu hilal
Sen ve benden başka
Bir dört yol kavşağında buluşacaktık
Sen kavşağın bir köşesinde
Ben de diğer köşesinde olacaltım
Bakışacaktık bir süre
Düşüncelere dalıp geçecektik kendimizden
Geceyi kara bulutlar daha bir karartacaktı
Rüzgarın uğultusunu duyacaktık
Yağmurda yağacaktı sırf ikimiz için
Hilal kaybolup gidecekti gacede
Geceyi aydınlatan şimşekler çakacaktı
Yağmur damlası çevikliğinde
Ellerimizi belimize atıp
Çekip ondörtlüleri
Birer damla göz yaşının ardından
Silah sesleri yankılanacaktı caddelerde
Ve kurşun terk edecekti barut kokusunu bırakıp
Islak sokaklarda birbirimizi kovalayacaktık
Hani kaldırımlar isyan edecekti
Hani Şevket
Hani kaldırımlar kurşunla dövülmekten
İsyan edecekti
Bir sokak başında bekleyecekti ecel
Sürecekti söz vermiştik
Kurşun bedene gül işleyene dek
Bir fire verecekti şehir
Şehir uyanacaktı
Uykuya dalan fani
Fanilerden geriye kalan bir adam
Adam arkasına bakmadan yürüyecek
Silahı belinde, kafası eğik
Gözünden kan damlaları akan
Adam arkasına bakmadan
Kalabalığın içinde
Kaybolup gidecekti...

17 Nisan 2000
KONYA