Soyutlanma! Şiiri - Seçil Karagöz

Sözlerinle gözlerin birbirini tutmuyor,
Anlattığın masallar artık hiç uyutmuyor...
Hâline de bakmadan yükseklerde uçarsın;
İşine gelmeyince kanat çırpar, kaçarsın...

Sen de biliyorsun ki pek de kötü değilsin,
Niçin bekliyorsun ki tüm insanlar eğilsin...
Değiştir şu kafayı, artık tadı kaçıyor;
Hep mutsuzluk dağıtma, hâlin elem saçıyor...

Belli etmesen bile için için ağlıyor
Gözlerin; ya kederin, yüreğini dağlıyor...
Yine de hiç unutma, bu böyle sürüp gitmez;
Gecenin gündüzü var, bilesin, umut bitmez...

Şöyle bir düşünürsen, anlarsın yanlışını;
Böyle inat etmezsen, kazanırsın aşkını...
Sevilmek ve sayılmak için para gerekmez;
İçtenlik, iyi niyet canlandırır; yok etmez...