her ölümde soyuyorum kendimi
bir kez daha kendimden
en çıplak halim
en sade
ne demekse
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Üstade mükemmel bir şiir.Yüreğinize sağlık. saygılar sunarım
ölüm
varlığın var/lığına
önşart..
benden ben'i soymak
insanı hafifleten ve
artık daha çok insan yapan
sihir..
keşke bir kuyu
düşmemek
düşülmüş ise tez çıkmak
iktiza eder..
aksi
nemsiz bir düş
takır takır
kavlayan bir hayat..
@..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta