Soyunduysan Giyinemezsin

Yaşam denen bulanığı
İnce ince işleyerek geldim
İnce işleyiş, ardı kabayı aydınlattı;
Şaka gibi gelişti an

Örtüleri kaldırdım
Gelin duvağı ardı insan
İnsansızı gördüm
Antik çağdan bir yazıt
“Gülmek ve ağlamanın içi zamansız soru”

Soyunduysan giyinemezsin
Tüm doku geçmişten sabah,
Sürer, süreklidir yabancılaşma
Uyanmak gün

İç çığlık, iç çığlıklara,
Işık kırılır suda
Eriyik kurşun, uçsuz deniz...
Sıkıntı ağrısız vurur kıyıya