Oturup yazmaya başladı çaresizlik içinde
Gece aydınlık içinde yldızlarla kapkara
İçindeki duygu pespembe, sonu hep intihar
Terleyen avuç içleri, bir bulantı sakallar
Sırılsıklam parmak uçları, iğne ete saplanan
Yorgun elleri, ensesinde karıncalar, kustu durmadan
Turuncu muydu belki, neyse hırpalanan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta