“Türküm, doğruyum, çalışkanım,” dedin;
Büyüdün,
Rüşvet yedin!
10.03.1973 Cağaloğlu-İstanbul
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Doğru söze ne denir ki...şairin değerli kalemine saygılar.
hoştu, keşke hiç büyümesek de o duygularla kalsaydık, saygılar
Türküm, doğruyum, çalışkanım,” dedin;
Büyüdün,
Rüşvet yedin!...
İşte bizim andımız...Atatürk uyansa inanmazdı herhalde bıraktığı mirasın ne hale geldiğine...
Yürekten kutluyorum değerli hocam...
Tam puanımla listeme alıyorum...
Saygı ve selamlarımla...
Çok harika,çözebilene tabiki,yüreğine sağlık.Saygı ile
Yorum kendi içine yazılmış... Saygılar
Ah o soysuzlar,ülkeyi mahveden soysuzlar,güzeldi,tebrikler
Yalnızca Rüşvet yese eyvallah, memleketi de yedi bitirdi soysuz...)))
Kalemine sağlık Çetin dost, çok çetin bir üçlük olmuş, selam ve sevgiler yüreğine.
Bizim ülkemize cahilden daha çok 'okumuş cahiller' zarar verdi. Bir insanın okudukça verdiği zararlar da büyüyor, zehire karşı panzehir arayışı da suç oluyor. Bu çelişkiyi ensesinden hırsız kedi yavrusu gibi yakalamışsınız. Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta