Soysuz Şiiri - Cengiz Esgin

Ağız çukuruna düşenler çıkamaz
Karanlık hükümse kimse mum yakamaz
Yalanlar söylentiler hikayeler dinlersin
Zaman zaman bunları sen de söylersin
İncinir Ceddin mezarlıkta yattığı yerde
diyecek ki benim imanlı evlatlarım nerede
ey Dedem! bırakmadılar bitirdiler soyu sopu
Kıyıda köşede üç beş tane kalmıştır topu topu

Söyle söyle içinde kalmasın yalanın şerri
Bu nasıl bir millet ki dedesinden de geri
Tarih diye Homeros destanını okuyan evlat
Ruhu mezarlıkta gezinen İngiliz cellat
Hey hat! Dili başka dini başka evi başka.
Keşke ölmeseydin sen dedeciğim keşke
Kulaklarıma kurşun döktüğüm küfürler
Çanakkalede Şehit edilmiş neferler
duymayın diye bağrımda söndürdüm
yolu olmayanı gidecekken döndürdüm
sancaktı bayrak oldu ismi alemin
İngiliz kafiri peşinde hala dedemin

Milletim para peşinde ayyuka çıkmış arsızlık
Söylesen normal diyor şerefsizlik hırsızlık
hırsızlar her cenahta hırsızları aklıyor
Toprağa bak ne insanlar saklıyor
tanrıyım diyen Nemrutu sinek öldürdü.
Zalimlerin ocağını zalimler söndürdü
desem ki ibret! ibret! ibret! ibret! ibret!
çıkan hakaret içeri giren ziyafet
Tarih kendi kendini kusan sonsuzluk
Eşref,i Mahlukattan doğdu soysuzluk