Çocukluğumda!
Yolculuk ederdim maviliklere…
Kanadında saklanıp kuşların...
Sapan taşına tutardım
Casus uydularını...
Zehirli dumanlara boğdular... gökyüzünü
Dürbüne hasret kaldı uzay
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bugunku genc nesilden farkli olarak biz hic olmazsa bu saydiginiz guzellikleri yasadik.Ama cocuklarimiz,giderek torunlarimiz ,ya onlar?Onlara ne kaldi?
Ne guzel dile getirmissiniz dostum.Gercek vatan hainlerini ortaya cikarmak da bizlerin görevi.
Kaleminize saglik.
tebrikler... Gülay MORGÜL
Yanıt:
Sadece karanlıklarını................!
Tebrikler ve sevgiler dost...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta