Bugün eski bir dost’dan aldım.Biraz borç para
Ístemiyerek’de olsa mecbûrum.düşmüşüm dara
Dostumun soğuk hâli,bıraktı gönlümde bir yara
Dil bir şey söylemesede,hâli herşeyi söylüyordu.
Hâlbû kî! Kim bir kardeşinin sıkıntısını giderirse
Kıyâmet’te bin sıkıntısı giderilir, istiyerek verirse
Hele hele birde kardeşinin derdiyle,dertleniverirse
Böyle amellerin mükâfâtının bolluğunu söylüyordu.
Şöyle manzaraya baktım da! Dalıp/dalıp gittim
Eski günler hatırıma geldi.ekranda onları seyrettim
Dünki gerçek dostların,bugün ki hâline hayret ettim
Şu paracıklar dillenmiş,insan karekterini söylüyordu.
Allah aşkına; nedir ki para,gezen meta’dır cepten/cep’e
Olmıyanı; gayri ihtiyârî,selâma durduruyor olandaki kep’e
Daha âlâsı, kapısında nöbetçi yapar kişiyi sevmediği tip’e
Ol Rasül; parasızlığın dîni ve dünyâyı yıkacağını söylüyordu.
Kırcavî der ki! Artık bu asırda borç bulmakta zormuş
Güven sarsılmış, dost’tan dost’a borç akışı da durmuş
Şu ahlâkı vuran thsunami,borç müessesesini de vurmuş
Çok acı gerçeklerle karşılaşan âcizde bunları söylüyordu.
Mevlüt Bicik
02.07.2006 saat 20.35
Esslingen
Kayıt Tarihi : 2.7.2006 23:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
