Soylu... Şiiri - Hilal Uzunlar

hayat,
bir yudum suydu istediğim
içimdeki cayır cayır yanan ateşi
bir nebze olsun hafifletecek, beni serinletecek
acıydı,
uzun ırmaklarda topladığım her toprak parçası
ulaşamadığım denize bir parça daha
yapamam...
biliyorsun yapamam bunu, hem kendime hem sana
sevda bu olsa gerek
yaklaştıkça bir tek kibritle
tam yakaladım derken
hiç acımadan cızırdayarak elimi yakıp sönen
sen
uzaklardan hoşgeldin dediğim bir melodiydin
uykuya dalıp gittiğimde bile yalnızlığımı hissettirmeyen
garip bir şeydin
içime çektikçe canımı yakıyordun
ama yine de senden vazgeçemiyordum
vazgeçemediğim gibi...
gece sırdaşım olmuş,derin karanlıklarda
yanan içime acımadan titretiyor ruhumu
üşüyor muyum bilmem
yanımda hayalin ısıtmaya yetmiyor
gelmelisin, bir an önce gelmelisin
sevda bu olsa gerek
sabahlara karışan hasretim avuçlarında
dertlerim incir çekirdeğinde kalmış senin yanında
hazır değilim
bir daha, yağmurların seni benden çalmasına hazır değilim
bir kere kaybettim seni çorak topraklarda
rüzgara kapılıp gitme çölümden
inan hazır değilim