Soylu Dostluklara Muhtacız

''Kar aydınlığıdır sakin gece yarılarında
Onun dudağına çarpıp yansıyan
Kar aydınlığıdır
Kar aydınlığında
Güpegündüz yıldızları tanıyanda
Sustukça azdıran da
Bir teni azdıran dudaktır ''

Mahzun bir cerende dost kıldığı bakışı hülyalıdır, uysaldır... Ama, gözevlerini besleyen masmavi bir yabanıllık ki, volkanları ansıtır...

Dalgınsa, eğilip ikindi seslerine yorgun düşmüştür. Acı, hüzün ve özlemle işlenmekten... Şen'se, coşkun bir kıpırtı taşımıştır dostuna. Visal gecelerinde, uzun uzun...

Dertlenir, dert yanar kimileyin. Haklımıdır damarlarını zorlayan duyguları. O ki, ömrünü ruhunun asla bastırılamaz fırtınalarına adamıştır. Dostluk adına, kararlı ve gizemli.. Güvenilir, inanılır dost arar kendine dertleşmek için.

Ah can dost, korkaklık özüne nasıl ihanetse yaşamın, dünyayı merakla dinlerken gürültülerden sevgiye, seviye ve dostluğa yılgın, çekingen sokularak dostu ve sevileni yanıltmak da aynı soydandır...

Dost arayışınızın dostluk duygularıma değdiği yerdeki zor geçitlerde, yaktığın meşaleler yol verdi bana, senden yana..

Dostluğun dostluğumla kaynaştı. Ki, artık inanç, güven ve mertlik meydanında sana bağlı kalacağım sevgili dostumsun.

Dost dedim bir kez. Dostluk töremin vazgeçilmezlerine aldım seni.

Bizler soylu dostluklara mutacız. Yalansız, yanıltmasız, çıkarsız, özverili ve vefalı dostluklara muhtacız. Her zorlukta yanında olacağımız, yanımızda bulacağımız...

Sahtekarlar, yalancılar, namertler, duygu sömürgenleri, çıkarcılar, sadakatsizler ve fırsatçılar... Dostluk törelerimizi yokedenlerdir. Oysa dostluk adam-insan kökenlidir. Hayvanlar aleminin değil.

Ne acıdır ki günümüzdeki dostluk hayvanlar aleminde bile kalmamıştır. Bir fare ile kedi, kedi ile köpek, tilki ile tavuk dost olabiliyorlarsa ki, öyledir... Günümüz insan ilişkilerinde dostluk adına yaşanan çirkinlikleri bir düşünün...

Biz soylu dostluklara muhtacız dost..

KÖMEN