öfkemin rengini duysun dünya
bu savaş
gülüşlerini öldürdü
ağlamış gözleriyle çocukların
yas giysilerini çıkaramadılar
siyah sesliydi savaş
öldürülmüş toz toprak içinden
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
iç sızısı doldu yüreklerine o annelerin.
diner mi gayri..
kırılsın elleri,yıkılsın evleri
onları bu hale koyanların..
duyarlı şiirinizi kutluyorum Mustafa Bey..selamlar efendim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta