öfkemin rengini duysun dünya
bu savaş
gülüşlerini öldürdü
ağlamış gözleriyle çocukların
yas giysilerini çıkaramadılar
siyah sesliydi savaş
öldürülmüş toz toprak içinden
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
iç sızısı doldu yüreklerine o annelerin.
diner mi gayri..
kırılsın elleri,yıkılsın evleri
onları bu hale koyanların..
duyarlı şiirinizi kutluyorum Mustafa Bey..selamlar efendim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta