öfkemin rengini duysun dünya
bu savaş
gülüşlerini öldürdü
ağlamış gözleriyle çocukların
yas giysilerini çıkaramadılar
siyah sesliydi savaş
öldürülmüş toz toprak içinden
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
iç sızısı doldu yüreklerine o annelerin.
diner mi gayri..
kırılsın elleri,yıkılsın evleri
onları bu hale koyanların..
duyarlı şiirinizi kutluyorum Mustafa Bey..selamlar efendim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta