ADALET ZERSE
Sülo Soylu, iş hayatına geç atılmıştı atılmasına. Adı iş, astarı geçici. Öyle de oldu geçici işi. Geçici işi, Sülo’ya iş tecrübesi kazandırmadı, yeni iş ka-pıları aralamadı aralamasına; adliye kapılarını ara-ladı. Öyle bir aralık… Aralığın sonu; karanlık…
İşe başlangıcının ikinci haftası Sülo, maaş bod-rusu yerine ‘’ASLİYE HUKUK MAHKE-MESİ’’ celbini aldı.
Sülo, Asliye Hukuk mahkemesinde…
Sülo, davacı kürsüsünde, davalı kürsüsünde işve-reni kabzımal, yanında müdafi avukatı. Karşısında Hâkim, hâkimin kürsüsünün önünde zabit kâtibi.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta