Eğip, bükme dilini!
Hatırla vebalini!
Düşünüp ahiret’i;
Islah eyle halini
Olma sakın geveze!
Yapma dostuna eza!
Şu tavırda gidersen,
Çekeceksin bil ceza!
Dilini nezih eyle!
İki dinle bir söyle!
Zira ehl-i edepte;
Düstur-u kadim öyle.
Lafazanlık kar değil
Etme ona hiç meyil!
Şu hale gaflet derler
At gafleti ve ayıl!
Kim diyor ki çok söyle?
Söyleyince hak söyle!
Tatlı olsun hitabın,
Ne azarla ne payla!
Zırvalama konuşsan!
İlim, irfan konuş sen!
Dil yalana kayarsa;
Hemen eyle onu men!
Bir menfaat gözleme!
Doğruları gizleme!
Her dediğin lakırdı,
Dayanmalı gözlem’e!
Halin uysun diline!
Huyun güzel biline
Nakzederse hal kal’i;
Derler; ”şunun hali ne? ”
Etse bir kul müdara!
Yapma onu madara!
Bir şey gelmezse elden;
Sar dilinle sen yara!
Mümkün iken hüsn-ü zan
Etme asla su-i zan!
Dosta kem zan eyleyen,
Eder sonda çok ziyan.
Cihat ŞAHİN
19.01.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 19.1.2011 16:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!