Durun yıllar, durun artık...
Yetmedi mi götürdükleriniz?
Gözlerimize yaşlar,
Ruhumuza acılardan başka
Söyleyin ne verdiniz?
Döndürdünüz zaman çarkını
Dönebildiğince... alabildiğince
Verdiğiniz ömrü göz yaşları suladı,
Öğrettiğiniz hayatı acılar...
Olmayan idealler peşinde koştuk hep
Düzmece ütopyalara bel bağladık
Açıldık sonu gelmez kederler ummanına
Kahrolası düşünce denizinde,
Batan ümitlerimize ağladık...
Kayıt Tarihi : 29.5.2006 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)