ben hep gidenleri sevdim dönmeyeceklerini bile bile
şimdiki sevdiğime soramıyorum sende gidecekmisin diye
benim gibi zavallılar severler ama çekerler hergün çile
gideni sevmişse gönlüm söyleyin ben neyleyim
her gidenin bir hatırası var yüzümün ince çizğilerinde
bir aşk yarası kapanırken birini açarlar aşk olur bana işkence
elimde senin resmin sensiz daha da karanlık olur her gece
yalnız geceyi sevmişse gönlüm söyleyin ben neyleyim
bu hayat bir oyun sahnesiyse ben bu oyunda oynamıyorum
bütün gerçekler hep böyle acıysa gerçekleri duymak istemiyorum
gençliğim gitti senin ğidişinle peşinden kendimi yaşlı hissediyorum
aşkınla ölmek istedim ama ecelim gelmiyorsa söyleyin ben neyleyim
benim aşkım akan nehirler gibi sen yaprak olup düşmüşsen ne yapayım
anladımki bu kalp seni hiç unutmayacak bir gün gelip dursa bile
anladımki senin yerini hiç kimse tutmayacak sen benden gitsen bile
unutmayan bir kalbim varsa söyleyin ben neyleyim
bu aşk da ben olmayacağım hep yalnız ağlayan
artık ben gidiyorum sen vardın beni buraya bağlayan
seni nasıl olsa ben affetmem seni allah ta affetmesin
yanlış kişiyi doğru sevmişse kalbim söyleyin ben neyleyim
Kayıt Tarihi : 13.4.2010 20:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!