Söyleyin (ben Bilirim) Şiiri - Murat Gezici

Söyleyin;
Ben onu bütün zamanlarda sevdim!
Ne bitecek gibiydi sevdam
Ne vazgeçilecek…
Söyleyin;
O gittiği günlerin acısını pek bilmez,
Zaten bilse de işine gelmez…
Yıkık şehirler avlusunda voltaları ben bilirim.
Ve harabeye çevirdiği deli yüreğimin,
Ve tesbih çekmemiş delikanlı bileklerimin,
Ve haykırdığında kısılan sesimin
Gittiğinden beridir inleyen şiirlerimin
Yangına dönen mısralarını ben bilirim….
Bir çocuk ağladığında sebepsiz,
Doğmayan güneşlerin kahrını ben bilirim.
Ne bir haykırmaca ne ağlamaca,
Öylece kala kalmacaları ben bilirim.
Sarılamadan uyumaların sessizliğini,
Ve gecelerde yıkılmışlığın ertesini,
Demin son haddindeyken son nefesimi,
Söyleyin bilsin yıkık şehirlerin efendisini.
Söyleyin;
Bilsin ki kızıl güneşlerde akşam olduğunu…
Uyanıkken gözümde serap olduğunu,
Hercai kalışımın sebebi olduğunu,
Ve demediklerini diyerek şair olduğumu…
Söyleyin;
Sebepsiz işkencelerde adını sayıkladığımı,
Rüyalarda görmeden uyuyamadığımı,
Ve kör sabahlarda kan ter içinde uyandığımı…
Söyleyin;
Kararsız mı gidiyordu el eline giderken…
Kahırsız mı giyiyordu beyazlar giyerken…
Hangi vicdan el verir ki bu kadar severken,
Elveda mı diyordu başka eller tutarken….
Söyleyin ki,
Yanmasın yüreği, benim yüreğim yanarken..

07 Temmuz 2017