Söyleyin Şiiri - Adem Efiloğlu

SÖYLEYİN

Bir gün ki gideceğim, zamanım durduğunda,
Ömrümü şerha şerha, kazdığımı söyleyin.
Gerçeğin sonsuz gücü, nabzıma vurduğunda,
Her zaman doğruları, yazdığımı söyleyin.

Allah’tan başkasına, ha keza kul olmadı,
Bin kere ezselerde, asla geri kalmadı,
Dik durdu, hainlerin, önünde yıkılmadı,
Davasının peşinde, gezdiğimi söyleyin.

Hak bildim hak söyledim, varsın hak olsun çilem,
Bunun için isterse, üstüme gelsin alem,
Herkes bilir dostlarım, kılıçtan keskin kalem,
Zalimleri kalemle, ezdiğimi söyleyin.

Dört yandan maalesef, sarmışlar basireti,
Allah’ın adaleti, vermekte hürriyeti,
Yalnız koymaz garibi, Peygamber vasiyeti,
Mazlumların safına, sızdığımı söyleyin.

Dava ki omuzumda, kutsal bir makam gibi,
Dava ki üzerimde, eskiyen hırkam gibi,
Çekinmeden kalemi, adeta ressam gibi,
Gerçekleri resmedip, çizdiğimi söyleyin.

İki evlat bıraktım, candan can vatanıma,
Ser verdim bayrağıma, şifa oldu canıma,
İhanet karışmadı, bir kez olsun kanıma,
Hainin düğümünü, çözdüğümü söyleyin.

Fıtratım doğruluktur, ibadetim pusula,
Adım ki Adem’idir, nasip olmaz her kula,
Rahman’ın benim için, çizmiş olduğu yola,
Engeller koyanlara, kızdığımı söyleyin.
Nice hain oyunu, bozduğumu söyleyin.

Âdem Efiloğlu