Öyle yorgunumki...kimse anlamaz derdimi,
Dilimlen dökülen kelimeleri, sözcükleri.
Susarım... Derki; susma ! anlat içindekileri.
Anlatırım... Derki; boş muhabbet kes çeneni !
Söyleyin bu kalp nasıl yapsın, ölüm ile yaşam arasındaki seçimi ?
Mezarlıkta ölülere konuşurum derdimi.
En azından konuşamıyorlar, dinliyorlar içimdekileri.
Konuşupta, kırmıyorlar yaşayan insanlar gibi...
Kayıt Tarihi : 28.4.2019 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!