Söyleyin

Kül tablam sigara izmaritimle doldu
Güzergahımda yapayalnız, tarumarım
Gecenin sessizliğinde geçmişin esintisini dinliyorum
Kimi zaman güldüğüm, çoğu zaman serzenişlerde bulunduğum anlar
Hafzalamdan silinmemiş bir serserilikle yüreğimi yakıyor
Pek mi bonkör davranmışım özveri ve tavizlerimde; bilemiyorum
Zamana aldırmak değil dileğim; sığmak hiç değil
Bulutlar berduş dolaştıkça gökyüzünde
Bu dünyada yaşamam gerekeni yaşamaktır niyetim
Çoğu zaman; meğer, tüm tacizlerim kendimeymiş
Geceyi dinleyerek; tüm esinlere: 'Seni sevdiğimi' söyledim
Sana diyemediğim sözleri, nasıl, senden kabul ettim ki

Aşk ve yalnızlık bambaşka bir duygu
Ya dağılırsın ya dağıtırsın
Kimse bakmaz gözyaşlarının sabah izlerine
'Hasta mısın' çıkar ağızlardan
Bilmezler sevginin eğitim rüzgarlarının dallarımızı nasıl kırdığını
Bir merak almış başını yürür yüzeyselliğiyle
Yoktan anlayan varsa gelsin; almasın arta kalan benliğimi
Mutlu olan halden anlamaz; tok, açtan
'Ne var, ucunda ölüm mü' diyen çok
Ölüm Takdir-i İlahi'nin zulmü
Kim bilebilir gününü?