SÖYLEYEMEDİM ANNE...
anne
sen beni hep mutlu mu sandın
sana söylemedim ya hiç
üzülmeyesin diye
üzülüp kahrolmayasın diye söylemedim ya anne
sen, neye üzüldüm
en çok neye güldüm
kim ağlattı beni
ne kadar mutlu oldum
bildin mi anne
bilemedin,söylemedim
söyleyemedim anne
küçük kızın büyüdü farkettin ama
içini hiç göremedin anne
yüreği nasıl yandı,ne kadar acıdı
kimi sevdi
kızın büyüsede,hep küçücük kalan sevgi dolu yüreciği
en çok ne için,kimin için çarptı
kimin için pır pır attı
bilemedin anne
sen,senin küçük kızını hep mutlu bildin
senin acıtmaya kıyamadığın gibi bildin
yüreğini hep çocuk bildin
ah anne
senin gibi kimse sevmedi beni
saçımı okşamadı senin gibi
kimse örtmedi üstümü üşüdüm diye
senin ellerinin sıcaklığını
duyamadım ben çocukluğumdan beri
anne
yıllar geçtikçe
hayat ezdikçe beni gün be gün
yüreğimin,çocukken kanayan dizlerimden daha çok acıdığını
bilemedin,söylemedim
üzülmeyesin diye
söyleyemedim anne
sevgi sancar
Korel OkayKayıt Tarihi : 14.5.2009 19:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)