Söyleyemedim Şiiri - Uğur Tombul

Sesim bir kurşun gibiydi, suskunluğum
Yalçın dağlara çıkıp naralar atmak
Yağmur altında
Seni her yağmur damlası kadar seviyorum diyemeyip
Pencere kenarında her yağmurda ağlamak
Kar altında saf hayaller kurup umutla
Kar izlerinin aslında yürek izi olduğunu söyleyememek
Hiçbir baharda geçmeyen, geçmeyecek…..
Serin bir melteme bırakıp kendini
Bazen üşütmek seni
Bazen yakmak seni bir mumun alevinde
Üşüsen de,yansan da ölen ben değil miyim

İdam mahkumunun masumluğunun şahitliği gibi
Söyleyemediğim bütün sözler şahittir sana
Hangi göz böyle konuşurdu ki
Bütün sözler çaresiz
Bir bakışlık derinlik bin cümleyi anlatır
Ve yollar değil midir yıllara ısmarlanmış
Adım adım uzaklaşmak yaklaşmak mıdır

Ey yalnızların şahı
Bir güvercin kanadına tutun
Gecenin limanına sığın
Olurya balıkçıya anlat derdini
Onlar ki ezelden derdi dinlerler
Feleğin kahbeliği sözün üstüne
Dem bu demdir ay ışığı yıldız altında
Sigaranın dumanında tütsülensin dertlerin
Bir şiir geçir içinden bir parça Mecnun olsun
Ben sana sevdiğimi söyleyemedim…….