Söyleyemedim Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Göz göze gelince kuruyor dilim,
Şu garip gönlümü eğleyemedim.
Belli etmesemde titriyor elim,
“Sana sevdiğimi söyleyemedim.”

Anlattım derdimi içimi döktüm,
Gözüne her zaman manalı baktım,
Ruh oldum gizlice gönlüne aktım,
“Sana sevdiğimi söyleyemedim.”

Sensiz bile senle bulutlardayım,
Sevginle her sabah umutlardayım.
Sorma bugünlerde fena dardayım,
“Sana sevdiğimi söyleyemedim.”

Bazen bir rüyasın bazende gerçek,
Sanki sen olmazsan ömür bitecek,
Bilmem ki aklına kim düşürecek,
“Sana sevdiğimi söyleyemedim.”

Kalmadı dünyada kırıldı dalım,
Bir türlü düzlüğe çıkmıyor yolum,
Kimseler yüzüme bakmıyor gülüm,
“Sana sevdiğimi söyleyemedim.”

Seni sevdiğimi sen biliyorsun,
Ama bildiğini söylemiyorsun.
Ufacık bir ışık göstermiyorsun,
“Sana sevdiğimi söyleyemedim.”

Ümit’im umudun son kertesinde,
Bir güzellik vardı bugün sesinde,
Tamam dedim bu ay pazartesinde,
“Yine sevdiğimi söyleyemedim.”