Söyleyemedim Şiiri - Ahmet Kaytancı

Dilimin ucuna kaç defa geldi
Yutkundum, takıldım, söyleyemedim.
Gözümde görünce yosun gözleri
Ok gibi çakıldım, söyleyemedim.

Kanıma işledi aşkın vebali,
Kereme benzettim bendeki hali,
Çöllerde kavrulan Mecnun misali,
Kavruldum, yakıldım, söyleyemedim.

Ok gibi çıkacak sandım dilimden,
Gönlüme hükmetmek gelmez elimden,
Korkmadım zulümden, kaçmam ölümden
Eğrildim, büküldüm, söyleyemedim.

Nefes aldım derinlerden derine
Kendim koydum, sevgilinin yerine.
Bakmadan denedim o gözlerine
Yıkıldım, döküldüm, söyleyemedim.

Çok güzeldi saçları da elide,
Bülbül gibi şakırdardı dili de,
Desen desen, motif motif halıda
Dikildim, söküldüm, söyleyemedim.

Söylersem sırrımız yitecek sandım.
İçimdeki ateş tütecek sandım.
Sevdamız sözlerle bitecek sandım.
Yanaştım, sokuldum, söyleyemedim.

Kaytancıyı elek ettim yüzüme,
Akort verdim nefesime, sözüme…
Ben sakladım, o sevdamı özüme,
İtildim, kakıldım, söyleyemedim.