Söyleyemedim Şiiri - Ergün Bilgi

Söyleyemedim

Hayır demeyi beceremedim Kahya
Sözüm olsun
Tüm niçinleri sökeceğim artık
Dişlerimi söker gibi tek tek içimden
Alemler kuracağım tekrar tekrar alemler içinden

Billur baharlar asacağım
Sarmaşıkların filizlenen dallarına
Sulayacağım rüzgarları en sevdiğim yağmurlarla
Sonra fulyalar ekeceğim gözlerime en keskininden
Derinden yanacağım Kahya
Yanınca en derinden
Uçurumları uçurumlara çatacağım
Sevda köprüleri kuracağım irem bağlarından

Sözüm olsun
Söylüyorum Kahya
Çatır çatır dökülecek bir gün
Sevdanın yanağından porselen maskeler
Akrebin zehri sızacak çatlaklardan
Ve kavlayacak aşkın tüm allıkları
Sonra savrulacak
Rüzgarda bir engerek gömleği
Taşlanacak bir gün aşkın mermer çehresi
Söylüyorum Kahya
Ve taçlanacak bir kumrunun titreyen sesi

Bedenlerden bedenler doğacak yeniden
Sancısız
Ağrısız
Simsiyah benekler bırakacağım gündüzleri gökyüzüne
Ve geceleri bembeyaz ışıklar düşecek gözlerime
Üşümeyeceğim Kahya
Resimler yapacağım en sıcak renklerden
Sileceğim
Sarıyı
Safranı
Tüm tonlarını tuvalimden
Yarin saçları olmayacak mesela…
Siyahı da
Günahı da
Geceyi de
Zeytini de
Bilmeyecek kimse
Çadırlar kuracağım ayak değmemiş göklere
Kendi mahrem
Adı mahrem
Adresi mahrem

Itırlar leylaklar taşıyacak asude rüzgar
Bir dünya kuracağım Kahya
Ceset çehreler çıkmayacak köşe başlarından
Ölüler,
Öcüler…
Dirilmeyecek canlarda
Gecelerin maviliğinde yıldızlar
En sevdiğim şarkılara ritim tutacak
Rüzgar korkunç esmeyecek mesela
Rüyalardan kaçacak tüm naralar
Tek teli kalmayacak avuçlarımda sevdanın
Bir çocuk çember sürecek önümde
Uçacak alemlere bulutlar üzerinden
Ölürken doğanlar olacak nisan yağmurlarında
Unutmayacağım
Utanmayacağım
Yanmayacağım Kahya!
Şiirler yazsam da yine suyun üstüne
Mısırdan
Asurdan sürmeler sürmeyeceğim gözlerime
Sözüm olsun
Sonra çekip gideceğim Kahya
Ateşe üflenen bir nefes gibi
Yağmur içmiş bir köz gibi
Yahut
Bedene küsmüş bir ruh gibi
Arkama bile bakmadan
Sözüm olsun Kahya!
Çekip gideceğim bu diyardan…

Ergün Bilgi