Söyleyemedim Şiiri - Mustafa Öner 3

Ben senin uğrunda ne yaralara;
Katlandım, bir türlü söyleyemedim.
Derdimi anlattım şu duvarlara,
Ben sana bir türlü söyleyemedim…

Kalemle bin türlü şiir çizsem de,
Cümleleri inci gibi dizsem de,
Yıllar yılı ben kendimi üzsem de,
Seni sevdiğimi söyleyemedim.

Ben şimdi varlıkla yokluk arası,
Ben şimdi sevdanın kömür karası.
Bekledim gelmedi vuslat sırası,
Ben sana bu aşkı söyleyemedim.

Aynalarla bakışırım aylardır,
Birgün dahi ağlamasam o kardır.
Söyleyecek milyonlarca söz vardır;
Yazdım da bir sana söyleyemedim.

Söyleyemem, dudaklarım utanır,
Kulağın sözümü yalancı sanır.
Belki bana bakışların inanır,
Ben sana kendimi söyleyemedim.

Sanki gölgen her köşenin başında,
Yok olsaydım gözlerinin yaşında.
Herşeyi unuttum senin dışında,
Kendimi çürüttüm söyleyemedim.

Öner der ki bu sevdanın sonu yok,
Sana karşı şu sesimin tonu yok.
Ikimizin konuştuğu konu yok,
Düşündüm, düşündüm, söyleyemedim.

Mustafa ÖNER (21.01.2016 – Bitlis/Tatvan)